Aankomst en eerste week in Wenzhou

Vrijdag,Zaterdag – 15,16 februari (Dag 1)
Vrijdag 12:30 dan stijgt me vliegtuig op. Eenmaal op schiphol aangekomen wilde ik eerst van de me koffer af. Heb wat snoep en me frambozen limonade eruit moeten halen want hij was te zwaar :(. Snoep in de handbagage en limonade gaat helaas niet door. In het vliegtuig was ik weer de lucky man, 2 stoelen voor mezelf inclusief raam. Chill dus :D. Heb niet echt kunnen slapen, maar goed gechilt. Na 17 uur vliegen en 24 uur later (door 7 uur tijdverschil) kwam ik aan in Wenzhou. En jahoor… de Chinezen moeten natuurlijk wel de traditie hoog houden,, oftewel er stond geen pickup. Ik natuurlijk dik balen. Na 3 rondjes lopen balen ben ik gaan zitten en heb ik de stekker van me mobiel lader in stroom gestopt. Ik ben natuurlijk deze keer beter voorbereid en heb de adressen van verschillende hotels in Wenzhou in het Chinees op me mobiel. Nu gaat er van alles door je hoofd.. wat moet ik doen? Ik kan niet bellen want ik heb geen nummer.. Moet ik weg gaan, moet ik blijven? Moet ik iemand vragen of ik even mag bellen? Niemand spreekt Engels, dus dan moet ik als een aap gaan uitbeelden of ik even mag bellen. Dat was misschien de beste oplossing geweest, maar op zo’n moment baal je hard. Slecht geslapen beetje paniek erbij. Uurtje gewacht en F*ck it, ik pak gewoon een taxi en die pickup zoekt het maar uit.
Vet hectisch daarbuiten, eerste taxi weigerde me. De tweede was goed. Super snel me koffer in de achterbak, want het was niet de bedoeling dat je hier opstapt weet ik veel. Ik laat het adres zien en “Hoa”. YiBaiErShi.. 120, geen idee of het klopt.. zal wel de blanken prijs zijn. Maar ik heb nu geen zin in gedoe, breng me gewoon naar het hotel. Ik wil douchen en daarna een simkaart kopen, zodat ik verhaal kan halen waarom ik niet opgehaald ben zoals beloofd. Ik beeld uit dat ik even naar het hotel wil bellen en dat is goed. Tutu “Wei”. Ik zeg “Hello, Do you speak English”… “No”. Fijn :P. Komtie: “Wo Shi Lawei. Wo bu shuo zhongguo. Wo yao Fangjian. yike ren. Ni Yo ma?”. Ongeveer al het chinees wat ik kan in één zin, maar de andere kant reageerde positief en dat betekent dat hij een kamertje voor me had. Taxi chauffeur lachen natuurlijk. Ik kon weer genieten van het feit dat ik in China was.
Met eerste indruk was dat Wenzhou erg lijkt op Xiamen, waar ik vorige jaar een half jaar heb gezeten.
Na een lekkere douche ben ik op pad gegaan, opzoek naar een simkaart. De 4e winkel kon me in redelijk Engels het abonnement uitleggen. Ik bellen met David (Die de pickup zou regelen). Ik had ondertussen al een mail gestuurd, dus iedereen was op de hoogte. Dikke sorry natuurlijk, maar ik vond het al minder erg. Aan de ene kant was ik er een beetje op voorbereid. Of ik al gegeten had? Nee. Kom maar op.
Na een goede maaltijd (Meeste van jullie hebben de foto al gezien) ben ik met de hulp van David naar een luxer hotel gegaan. Universiteit betaalt de helft van me verblijf. Ik ben blij, super chille kamer. Ik denk dat ze het zo een beetje goed willen maken en het werkt. Ik spring in me gigantische bed en ga me jetlag eruit slapen.

Zondag - 17 februari (Dag 2)
Bij het hotel zit ontbijt, moet ik alleen wel me wekker voor zetten. Het ontbijt stelt niet zo veel voor in verhouding met hoe luxe het hotel is. Denk dat de koks hun liefde voor het werk een tijdje geleden zijn verloren.
David heeft me nummer gegeven aan Ye. Ye is voor zover ik begreep het hoofd van de afdeling “buitenlandse zaken” van de universiteit. Ben uitgenodigd om te komen lunchen en haar zoon(19) zal me komen ophalen. Sounds good :).
Ye’s appartement is vlak bij mijn hotel en heeft een mooi uitzicht. Ik weet niet of ze altijd zo uitgebreid lunchen, maar het zag er super uit. We hebben lekker gegeten en gepraat en haar man kwam er ook bij. Hij sprak niet zo goed Engels, maar werkt ook op de universiteit en is zelfs een keer naar Nederland geweest.
Ik ben dezelfde dag op pad geweest met Ben(haar zoon). We zijn naar het Historical museum geweest en onderweg langs wat bekende gebouwen gelopen zoals het theater en goverment building. Niet dat dat iemand wat zegt die dit leest, maar je kan je voorstellen dat het grote en mooie gebouwen zijn. Ik wilde graag naar een park vlakbij. Dit is een mooi park met een kleine heuvel die je kan beklimmen voor het uitzicht.

Maandag - 18 februari
Vandaag ontmoet ik weer met Ben. We gaan naar Jiangxin Island. Dat is het kleine eilandje wat je ziet als je Wenzhou op maps opzoekt. Leuk om heen te gaan, misschien een beetje te vergelijken met Gulangyu voor de Xiamen gangers.
Het eiland was mooi. Het was leuk om er rond te lopen. Hier kom ik waarschijnlijk nog wel een keer.
Toen ik deze avond gegeten had besefte ik me dat je geen sterren ziet s ’avonds… smog dus. Sowieso is Xiamen wat schoner dan Wenzhou, maar je merkt duidelijk aan de lucht dat deze niet super gezond is. Het is niet zo dat wanneer je ’s avonds je neus snuit je snot zwart is, haha.

Dinsdag,Woensdag,Donderdag – 19,20,21 februari
Deze dagen heb ik eigenlijk helemaal niks gedaan. Ik was super lui en heb lekker gechilt. Ik heb een beetje de omgeving rondom me hotel verkend. Ik zit hier nog 4 maanden, dus genoeg tijd om van alles te zien.

Vrijdag – 22 februari
Vandaag gaat het om verdwalen. Ik heb nu 3 dagen praktisch niks gedaan en wil vandaag even een kijkje nemen bij het bedrijf. Ik zit in het midden van Wenzhou en het bedrijf bevindt zich in het noord-oosten. Ik weet ondertussen welke bussen waar stoppen, maar op het laatste moment heb ik besloten te gaan lopen. Dan zie ik nog wat van de stad. Ik weet welke richting ik op moet lopen.
Het was erg chill om zo te lopen en een beetje na te denken. Het oversteken hier is te vergelijken met Londen, als je goed kijkt is het altijd ‘groen’. Je moet natuurlijk wel goed oppassen. En dan denk je.. je gaat toch niet door rood lopen. Maar hier werkt het anders. Juist omdat het verkeer zo hectisch is letten de bestuurders beter op. Wat wel vreemd is, is dat wanneer het groen is voor lopen je alsnog op moet letten, want er kunnen nog steeds auto’s langsrijden die links of rechtsaf gaan. Die tellen niet mee voor het voetpad ofzo, vreemd hè?
Wenzhou is een drukke stad, veel en hoge gebouwen. Is miss moeilijk voor te stellen, maar door de stad lopen standaard vierbaanswegen. En zelfs dan sta je nog veel stil, vooral door de vele kruispunten.
Overal in de stad hebben ze kleine parkjes gemaakt om samen met alle bomen toch de stad een beetje een groene kleur te geven. Opzich zijn die parkjes wel relaxed, deze zijn altijd goed verzorgd en is zeker chill om even te lunchen als je pauze hebt van je werk.

Zaterdag – 23 februari
De universiteit ligt in het zuiden van Wenzhou. Samen met andere scholen is het terrein zo groot dat er een plek is die University town heet. Ik denk dat het uitgaan hier in de stad gebeurd, dus vanavond wil ik een barretje opzoeken en hopelijk andere buitenlanders ontmoeten. Ik heb deze hele week nog geen enkele buitenlander gezien. Ik heb op internet gekeken en er is een bar in de buurt die ooit van een Nederlander was. Na een beetje zoeken heb ik de bar gevonden.. probleem.. er zijn twee deuren en twee verschillende barretjes. Ik pak natuurlijk net de verkeerde en zit tussen gekke uitgaan chinezen. Tuurlijk is het gezellig, alleen niemand spreekt Engels dus echt een gesprek zit er niet in :P. Na 2 biertjes zeg ik gedag en ga ik naar de andere bar. Er is een groepje buitenlanders en ik voeg me in het gesprek. Het was echt een gezellige avond. Het gaat om een groepje die les geeft op de universiteit plus aanhang. Een van hen heeft me uitgenodigd om mee te gaan eten morgen in een Spaans restaurantje in de buurt waar ze erg enthousiast over waren. Lijkt me gezellig :).

Zondag – 24 februari
pppffffffff… koppijn :P. En het is half 2 ‘s middags, goeie tijd om wakker te worden. Ik heb in deze kamer een douche jonge.. echt een fijne. Opgefrist en ‘brunch klaar’. Naar buiten lopen.. ienemienemutten voor een richting en opzoek naar een restaurantje. Ik beland bij een restaurantje met moslim eigenaren, wat betekend dat ze aparte dingen op de kaart hebben. De eigenaar begint lacherig tegen me te praten wachtend op mijn reactie. Tijd om stoer te doen. Dus ik wijs naar een bord van iemand en zeg in het Chinees. “Dit is fried rice met ei en stukjes vlees of niet? Ziet er goed uit. Doe me maar een bordje.” Kreeg een bord voor me jemig wat veel. Maar smaakte echt goed.
In de avond de groep ontmoet om te gaan eten bij het Spaanse restaurant. Ik vond het eigenlijk helemaal niet zo goed eten, maar het was erg gezellig. De meneer met een accent van Texas die me had uitgenodigd heeft een klasje waar die mixed martial arts aan geeft. Dat ga ik zeker uitchecken als ik me zaken op orde heb. Aankomende dinsdag ontmoet ik David en verhuis ik naar de Universiteit. Als ik nou maar voor elkaar krijg dat ik me eigenkamer krijg. 4 maanden een kamergenoot is best lang en heb ik niet super veel zin in.